W ostatnich kilku latach na terenie Polski stwierdza się wzmożone występowania jemioły – półpasożyta drzew, który w naszym regionie zasiedla głównie jodły (w nizinnych terenach kraju sosny). Rozprzestrzenianiu jemioły sprzyja fakt, iż wcześniej wystąpiło kilka lat z dotkliwymi okresami suszy, co prawdopodobnie osłabiło drzewa i całe drzewostany. Problem ten dotknął również drzewostanów naszego regionu.
W lasach znajdujących się w zarządzie Nadleśnictwa Kołaczyce, w kilku ostatnich latach obserwowane jest wzmożone występowanie jemioły w drzewostanach z udziałem jodły, która jest jednym z głównych gatunków lasotwórczych w naszym regionie. Według ustawy z dnia 28 września 1991 r.  o lasach, jedną z głównych zasad prowadzenia gospodarki leśnej jest zasada trwałości utrzymania lasów. Z uwagi na powyższe, mając na uwadze, że nasilone występowanie jemioły prowadzić może do zamierania nie tylko pojedynczych drzew, ale także drzewostanów, konieczne było podjęcie działań zaradczych zmierzających do zminimalizowania negatywnego wpływu jemioły na stan zdrowotny drzewostanów i wydzielanie się drzew. Dlatego też, Nadleśnictwo nawiązało w tym zakresie kontakt z Zespołem Ochrony Lasu w Krakowie oraz Regionalną Dyrekcją Lasów Państwowych w Krośnie, w celu wypracowania sposobu postępowania przy zwalczaniu tego półpasożyta jodły. Według zaleceń naukowców oraz fachowców z dziedziny leśnictwa ograniczanie rozwoju jemioły powinno polegać przede wszystkim na usuwaniu porażonych drzew (najlepiej po uzyskaniu młodego pokolenia drzewostanu), w pierwszej kolejności drzew najsilniej zainfekowanych przez tego półpasożyta, którymi najczęściej są drzewa najstarsze i górujące w drzewostanie, stanowiące główne miejsce rozwoju jemioły. Występowanie jemioły w części wierzchołkowej drzew powinno być główną przesłanką typowania drzew do wycinki. Z uwagi na powyższe, lasy będące w zarządzie Nadleśnictwa Kołaczyce są na bieżąco monitorowane pod kątem zagrożenia od jemioły, natomiast do pozyskania drewna w pierwszej kolejności przeznaczane są drzewostany w znacznym stopniu uszkodzone przez jemiołę i na bieżąco wycinane są drzewa najbardziej przez nią opanowane.
Ten sam problem występuje w lasach innych własności. W trosce o stan zdrowotny i sanitarny tych drzewostanów, poleciłem swoim pracownikom sprawującym nadzór nad gospodarką leśną w lasach niestanowiących własności Skarbu Państwa, aby w kontaktach z właścicielami lasów zwracali uwagę na ten problem i prowadzili wśród nich działania doradczo-informacyjne. Działania zmierzać powinny do usuwania drzew zasiedlonych i uszkodzonych przez jemiołą, a tym samym prowadzić do zminimalizowania negatywnych skutków występowania jemioły w drzewostanach.
Aby postępowanie zaradcze w stosunku do tego szkodliwego organizmu było skuteczne, wymagane jest prowadzenie podobnych działań w lasach państwowych i w lasach niepaństwowych, tym bardziej, że w naszym regionie często one ze sobą naprzemiennie sąsiadują.

                                                                                                                  Z poważaniem,
                                                                                                                Artur Paczkowski
                                                                                                                   Nadleśniczy